خدای عشق

وقتی آن که می رود و می آید تنها سایه ای است از تو که عاجزانه پشتش مخفی شده ای

وقتی زیر بار نجواها و پچ پچ ها و اهانتها

زیر نگاه های سنگین له می شوی

وقتی دیگر هیچ چیز نیست جز عدم و بیکرانگی

جز فنا و زوال

همان خدا به سراغت می آید..

همان خدایی که عاشق بود

همان خدایی که عشق را آفرید تا تو هم طعم گس آن را تجربه کنی

و تو به هرم پشت گرمی او می توانی دیوانه وار عاشق شوی

و آن سایه دیگر تنها نیست

  در آغوش خدای عشق چه کودکانه و معصوم آرمیده است

و آرامش ابتدای زنده بودن است...............